بررسی هندسه ساختاری و سطوح جدایشی تاقدیس دره‌بانه‌خاوری در پهنه لرستان، باختر زاگرس

تاقدیس دره­بانه­خاوری در پهنه ساختاری لرستان و در باختر کمربند چین­خورده-رانده زاگرس واقع شده است. در این پهنه گسل­های راندگی و سطوح جدایشی نقش مهمی در هندسه و کینماتیک ساختارهای چین­خورده ایفا می­کنند. در این پژوهش با استفاده از تفسیر پنج نیمرخ لرزه نگاری دوبعدی، ترسیم نیمرخ­های ساختاری، اطلاعات چاه­های حفاری شده در تاقدیس­های همجوار و تجزیه و تحلیل­های مربوطه، الگوی دگرریختی و هندسه ساختاری تاقدیس دره­بانه­خاوری مورد مطالعه قرار گرفته است. بر این اساس تاقدیس دره­بانه­خاوری از نوع چین­های جدایشی است که دو سطح جدایشی بالایی و میانی هندسه ساختاری آن را تحت تاثیر قرار داده است. سازند شیلی گرو به عنوان سطح جدایش میانی و سازند فلیشی امیران به عنوان سطح جدایش بالایی باعث دگرریختی منطقه شده است. ضخامت زیاد سطح جدایش بالایی باعث تشکیل تاقدیس­هایی با طول موج و دامنه کوتاه در سطح و همچنین باعث تشکیل چین­خوردگی­های ناهماهنگ سطحی روی تاقدیس­های عمقی شده است. همچنین تجزیه و تحلیل پارامترهای هندسی تاقدیس دره­بانه نشان می­دهد که این تاقدیس یک چین نامتقارن و غیراستوانه­ای و از نظر فشردگی باز و ملایم با نسبت ابعادی پهن است.